Ξόβεργα
βράδια καρτέρι στήνουν
πάνω
σε σύρματα
κι
απ’ τις σπηλιές τυφλοί ακροβάτες
στέλνουν
μηνύματα
Μια
νύχτα σαν κι αυτή
ακούμπησε
με το αυτί τη γη
Μη
σηκωθείς...περίμενε
σαν
τ’ όνομά σου ακούσεις
Τα
άλλα, τα μεγάλα, δεν ήρθανε ακόμα...
βαθιά
πολύ είναι στο χώμα.
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου