Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Αλλά τα βράδια...



















Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα

Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ’ το δέντρο που βρέχεται

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα

Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου `ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ’ άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!

Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου..

Τάσος Λειβαδίτης


Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Πως ξημερώνεις μάτια μου!




















Μενεξεδί κοχύλι στης λήθης το αμμουδερό νησί/
ψιχαλιστά συλλαβίζω τ’ όνομά σου στους γλάρους/
Δεν έχω χρόνο/
Περιμένω να γυρίσει ο αγέρας/
Να χαθεί η θλίψη στη στάχτη της φωτιάς/
Αυγουστιάτικο μακρόσυρτο λυκόφως καταμεσής του μαύρου νου,/
πως ξημερώνεις μάτια μου!

ανάγερτος


Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Λησμόνησέ τους

foto by Etienne Ruggeri
























Κλεμμένο παρόν αλαφιασμένο
ανηφορίζει το στενό μονοπάτι
να προλάβει να πει˙
Λησμόνησέ τους.
Πιότερη τιμωρία γι’ αρχή δεν υπάρχει.

ανάγερτος