Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Όνειρο ήτανε…




















Δεν έχει νόημα να λες καταδικάζω.  Να λες εγώ, ποτέ ξανά.
Γιατί αν δεν το πεις, αύριο, στην ίδια όχθη θα βρεθείς με την κοιλιά και με τη γλώσσα στα ρηχά. Μόνο που τώρα έχουν καθίσει τα νερά κι ο πάτος έγινε απόπατος.
  Μα, το μετά; τ’ είναι κρυμμένο στο μετά;
  Τον κοίταζα στη σιωπή. Θαρρείς πως είχε έρθει από ψηλά και γνώριζε τη σκέψη.
Όνειρο κρύβει το μετά. Σου φανερώνει ότι ζεις.
Κι αν τα κανάτια με ρακί τ’ αλαργινό το πέλαγος μεθύσουν, σε μια μεγάλη αμμουδιά στα σπλάχνα τούτου του νησιού, εσύ με τα παιδιά του λυτρωμού, του ναυαγού τον άτρωτο χορό θα σέρνετε, μαζί μ’ αυτούς που σας τσακίζουν. Δεν είναι όνειρο αυτό;
Θαρρώ, είναι καλλίτερο απ’ αυτό που σου μιλώ και δεν μπορώ, μήτε το δάκρυ τ’ ορφανό στα χέρια μου να κλείσω.

  Όνειρο ήτανε…

  Σου φανερώνει ότι ζεις.

ανάγερτος


Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Γυναίκα

painted by Nicola de Luca




















Αμάλθεια, Αφροδίτη, Παναγιά, Γυναίκα!
Όσες φορές κι αν σταυρωθώ
Το χάδι και το δάκρυ σου Θα μ’ ανασταίνει.

Για σένα αυτό, χωρίς γιορτή
Ευχαριστώ με μια κραυγή ˙
στα χείλη σου ν’ ανθίσει το χαμόγελο, εκεί
όπου της γης οι δήμιοι σκλάβα τους σε θωρούνε.

ανάγερτος


Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Ασάλευτη υπόκλιση

painted by Aleksey Tcherniigin























Ασάλευτη υπόκλιση
μεσ’ στων ματιών το σφίξιμο
Υποταγή που ντύθηκε
του γιασεμιού το χρώμα
Βραδιές χωρίς ξημέρωμα
Ληγμένη διορία
Γαληνεμένος πειρασμός
Το πιο γλυκό φτερούγισμα
Της απουσίας παρουσία
Σε βλέπω
Πάντα σε έβλεπα γυμνή από κακία
πάνω στα κύματα ν’ ανοίγεις δρόμους
Σε θέλω
Πάντα σε ήθελα
Τόσο πολύ σε θέλω, που τώρα πια
δεν το τολμώ
ούτε τη σκέψη σου ν’ αγγίξω.

ανάγερτος