Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Του έρωτα ψυχή μου
























Πάνω στην έρημο/ ταξίδι ο νους με το φιλί /ακολουθεί τις μνήμες μεσ’ στη δική μας θάλασσα/ Βουλιάζει μέσα το κορμί/ κι η προδοσία, /σ’ ένα ναυάγιο πειρατών/ απεγνωσμένα αναζητά τη σκουριασμένη άγκυρα/
Της χωρισμένης της ψυχής μαρτύριο/ Παρέκκλιση συνειδητή που έγινε παραίσθηση,/ ώρες ατέλειωτες να σου χαϊδεύω τα μαλλιά/ και να φιλώ μεσ’ στο νερό το κόκκινο φεγγάρι/ που μου ματώνει το μυαλό/
Δεν ήσουν έρωτας εσύ, δεν ήσουνα ποτέ/
Εσύ γεννήθηκες ψυχή/ απ’ τη δική μου την ψυχή μ’ ένα σκοπό/
Στον έρωτα να βάλεις την ψυχή μας/ για να κρατήσει μια ζωή/
Μόνο στην ποίηση, του έρωτα η ψυχή,/ μα δεν την είχε δει κανείς πριν σε γνωρίσω/ Καληνύχτα ψυχή μου!/ Όταν η σκέψη βουλιάζει μεσ’ στη σιωπή/ μόνο η καρδιά παλεύει με τα κύματα/ ανάσα μου καυτή του έρωτα ψυχή μου.

ανάγερτος

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

λυπημένο τραγούδι...




Κάθε πόρτα που ανοίγει
συρματοπλέγματα ματωμένα,
χέρια σφιχτά
γαντζωμένα στης ζωής τη σκιά,
λυπημένο τραγούδι που χάνεται
ν’ ανταμώσει Εσένα…

ανάγερτος

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Παγκόσμια πατρίδα
























Όταν περάσεις τα όρια της καμπύλης των συμβατών ορίων που καθορίζουν οι άξονες της εντιμότητας και της αξιοπρέπειας, χαμένος βρίσκεσαι στο αχανές πεδίο του ευνουχισμού της ανθρώπινης υπόστασης.
Της νοητικής, κοινωνικής, ιδεολογικής ταξινόμησης σε δεξαμενές άντλησης πειθήνιων αποβλήτων.
Η πρώτη η ελιτική γεννά την εξουσία, η δεύτερη η αδελφή που θέλει παρασκήνιο και καθορίζει ποιος και τι, είναι διαπλοκή κι η πιο μεγάλη απ’ όλες, που ’ναι της μοίρας η ντροπή, γράφει απ’ έξω υποταγή.
Όσοι ακόμα στην καμπύλη, στο περιθώριο, με την ταμπέλα γραφικοί.

Θεός, πατρίδα, ιστορία, τιμή, ανδρεία, ηθική δεν έχουν θέση στην παρτίδα. Παγκόσμια έγινες πατρίδα και στο παιχνίδι αυτό, τα πιόνια γίναμε εμείς.
Φωτομεγέθυνση στρατόπεδο μεταναστών που έσβησαν τα σύρματα.
Μια ζωή ρετούς που άφησαν εσένα να τη φτιάξεις. Τι στο καλό εκπαίδευση σου έδωσαν να κάνεις!
Χρόνια πολλά με τα δικά σου τα λεφτά. Πέσανε πρώτα τα μπετά, μετά σκεπές, βαψίματα, δρόμοι, φυλάκια, σύρματα.
Τώρα ξανά με τα δικά σου τα λεφτά, με μια εκπαίδευση φωτιά μεσ’ στων παιδιών σου τα μυαλά, πίνουν στο θάνατό σου.
Και τώρα τι; που είναι η ανάπτυξη, που πήγε η ελπίδα; Κι αν είναι η μοίρα;
Πάψε με ψευδαισθήσεις πια να ζεις. Δε χόρτασες; Τι άλλο θέλεις για να δεις. Όσο και για τη μοίρα, το άλλοθι του αδύναμου αυτή.

Αν λέω, αν, η καμπύλη αρχίσει πάλι να σφύζει με ζωή, ίσως αυτά που ’ναι μωρά και περπατάνε αγκαλιά να περπατήσουν τη ζωή σε μια περήφανη και λαμπερή πατρίδα. Ίσως…

ανάγερτος

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Έκτακτο το ανακοινωθέν




















Στην επίθεση των εχθρικών δυνάμεων,
τα όνειρά μας ανθίστανται σθεναρά.
Ο λαός αμύνεται περί ύπαρξης.
Η νίκη θα ’ναι δική μας.
Τι ταραχή σαν ξύπνησα!
Ετούτες οι καμπάνες  ήταν της Παναγιάς.
Στην κόψη του συνειδητού οι συνειρμοί παράξενοι.
Χρόνια Πολλά!!!
Τα χρόνια μας, για μας.

ανάγερτος

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Για τη μεγάλη ώρα




Για σένα έμαθα τα βήματα 
Όλα τα βήματα 
Σε όλους τους σκοπούς 
Θέλω να είμαι έτοιμος 
για το χορό που μου ’ταξες
Θέλω να είμαι έτοιμος 
για τη μεγάλη ώρα

ανάγερτος