Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Αξιολόγηση





















Αξιολόγηση. Ίνα κριθούν οι άξιοι και οι ικανοί, οι γνώσεις και οι αρετές. Να κρίνουν οι μισοί τους άλλους τους μισούς.
Θαρρείς και δεν κρινόμαστε όλοι σε τούτη τη ζωή. Θαρρείς δεν γνωριζόμαστε. Θαρρείς και οι κριτές σε άλλη χώρα ζούσαν μέχρι χτες.
Ωραία η αξιολόγηση μα λείπουν οι κριτές. Γιατί κριτής σημαίνει άμεμπτος. Διάφανος σαν άνθρωπος με στέρεες αρχές. Να προχωρά αλώβητος με δίχως ψήγμα ενοχές. Για τη ζωή του, για την τιμή του, για τη θέση του.
Μα δυστυχώς και ευτυχώς μαζί, όλοι γνωρίζουμε πως όλες τούτες οι αρχές σ’ αυτή τη χώρα, από τη γέννηση σχεδόν, χαμένες ήταν μεσ’ σε ανήθικες γιορτές. Είχαμε κρίσεις αρκετές σ’ αυτή τη χώρα. Αξιολογήσεις φοβερές. Ήρωες μα και σοφούς, μυαλά που δόξασαν τη χώρα σε επιστήμη και γραφή, πολιτικούς ακέραιους. Είχαμε κι άλλους άσημους, τους πιο πολλούς, που έδωσαν το αίμα. Αξιολόγηση μηδέν για όσους έζησαν, γιατί τους άλλους τους πρόλαβε το χώμα.

Κριτές, γέμισε η χώρα από κριτές που κυβερνούν ακόμα.

ανάγερτος

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

17 Νοέμβρη





















Θλίβομαι πολύ τη μέρα ετούτη.
Της νεολαίας πρώτιστα κι ενός ολόκληρου λαού μέρα μεγαλοσύνης.
Θλίβομαι γιατί η γενιά αυτή, η δική μου κοντινή γενιά, απέτυχε στα χρόνια που ακολούθησαν να περιφρουρήσει και να εδραιώσει τα ιδανικά για τα οποία αγωνίσθηκε, απέτυχε να διαχειριστεί το όραμα.
Η φθορά και διαφθορά της εξουσίας των ηγητόρων σε συνδυασμό με τη δική μας βόλεψη και ραστώνη έφεραν τα γνωστά ολέθρια για τη χώρα και για μας αποτελέσματα.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και μείς τη μέρα ετούτη αποδείξαμε για μια ακόμη φορά πως την έχουμε.
Αποδείξαμε όμως δυστυχώς για άλλη μια φορά πως δεν γνωρίζουμε να διαχειριστούμε την ελευθερία μας.
Αυτό όμως που τιμούμε και πρέπει να τιμούμε τη μέρα αυτή είναι η αρετή, η τόλμη και το ασίγαστο πάθος του λαού αυτού για λευτεριά.
Με τη γλυκιά προσμονή πως μέσα απ’ την παιδεία μας θα μπορέσουμε να πετύχουμε και τη διαχείριση του μεγάλου αυτού αγαθού.
Κι ας μην ξεχνούμε τούτο ˙ Η διαχείριση της ελευθερίας μας είτε μας λυτρώνει είτε μας σκλαβώνει.

Μια μέρα πριν, όπως και σήμερα, ας κάνουμε την περισυλλογή μας
Αύριο είναι ημέρα μνήμης, τιμής και δόξας
Σ’ αυτούς που χάθηκαν
Σ’ αυτούς που αγωνίστηκαν και δεν πουλήθηκαν
Σ’ αυτούς που πάλεψαν και παλεύουν για οράματα και ιδανικά
Στους φανερούς και αφανείς ήρωες

“Σκέψεις παλιές χωρίς ρυτίδες…
Πορεία οι μνήμες
και η στιγμή που αγκαλιάζει τη ζωή
Ανατροπή”

Τι κι αν οι μπροστάρηδες, οι λίγοι, αμαύρωσαν το αίμα!
Υπήρξαν ήρωες το βράδυ εκείνο. Κι ήταν πολλοί. Οι περισσότεροι.
Μα που να τους μάθεις, που να τους μάθω!
Γιώργος Κυρήκου, έτσι απλά.
Γιατί έχουμε ανάγκη από σύμβολα.
Κείνο το βράδυ  ήταν εκεί με τους πολλούς, ήταν εκεί για σένα, ήταν εκεί για μένα!

ανάγερτος


Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Άρριζος σπόρος

Painted by Steven Assael




























Όταν η στέρηση

την περηφάνια ποτίζει με ανέχεια,

άρριζος σπόρος

σε ράμφη δυνατών

Δεν θρέφει στόματα

Δεν θρέφονται αυτά με τέτοιους σπόρους

Τη γύμνια θρέφει

Το ακατοίκητο νησί

με μια σημαία ελληνική

που αργοπεθαίνει.


ανάγερτος

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Η λειτουργία δεν τέλειωσε (απόσπασμα)




















Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες
ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,
δεν είστε από τα χέρια σας
μονάχα, όχι.
Χρωστάτε και σε όσους ήρθαν,
πέρασαν,
θα ’ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί.

Κωστής Παλαμάς

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Μπορούμε;
























Βαθιά νυχτωμένοι κάθε φορά που “ξυπνάμε” ένας νέος εχθρός χτυπάει την πόρτα. Τι πρέπει ακόμα να δούμε πως εχθρός μόνο ένας;
O εαυτός μας είν’ ο εχθρός μας.
Ο βολεμένος, ο φοβισμένος, ο σαστισμένος, ο δόλιος και αποχαυνωμένος εαυτός μας. Διστάζουμε να δούμε την αλήθεια που είναι μόνο μια, δημιουργώντας ιδεολογήματα σαν αφορμές συγκάλυψης της γύμνιας μας να αντισταθούμε στα παράσιτα που ζουν εντός μας και δεν μας αφήνουν να δούμε κατάματα το στόχο. Έτσι, ενώ φωνάζουμε, βρίζουμε, επαναστατούμε, στην ουσία βαθιά μέσα μας προσποιούμαστε βλέποντας τον ίδιο στόχο μεν, αλλά από διαφορετική ιδιοτελή σκοπιά. Είναι ετούτη η προσποίηση και κουτοπονηριά που μας κατέχει ο μόνος λόγος που κι αν πετύχει ο σκοπός  πάλι μονάχοι μας φοράμε τα δεσμά μας.
Αν από ξενιστές, που θρέφουμε και μας απομυζούν παράσιτα εντός μας, γίνουμε άνθρωποι με κατανόηση, φροντίδα, ζεστασιά, αγάπη για τον δικό μας, τον διπλανό μας, τον άστεγο, τον άπορο, τον άνεργο, τον έγχρωμο, τη χώρα μας, με σεβασμό και με τιμή σ’ αυτούς που ύψωσαν ανάστημα και δόξασαν τη γη μας, τότε μόνο αυτό που ψάχνουμε, φωνάζοντας για να ’χουμε όπως το λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, θα βρούμε.
Στη γη ετούτη οι κερδισμένοι οι λαοί είναι οι ενωμένοι, οι αδούλωτοι και οι αποφασισμένοι. Μπορούμε;

ανάγερτος                    


Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Κόκκινο τριαντάφυλλο



















Έτρεμα
και το χέρι μου
μια αγκαλιά με το μυαλό να ζωγραφίζει τη ζωή μου
Μια χούφτα χώμα, κλεμμένο απ’ τον κήπο σου,
ασήμωσα και ρίζωσα αντράνεμο κορμί
Στη σάρκα του μην ξεχαστείς, αγκάθια έσπειρα
να μου ματώνουν την καρδιά
Τα χέρια που με κράταγαν και μού ’διναν ζωή
πράσινα φύλλα, ασήμι και χαρτί
Κόκκινο τριαντάφυλλο, καρδιά και έρωτας μαζί,
το άρωμα της στέρησης
Μέσα στα σπλάχνα σου θα ζω
όσο το αίμα αρκετό για να σε φέρω πίσω.

ανάγερτος

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Η παρακαταθήκη




















Δε σας φοβάμαι
Εγώ μεγάλωσα εδώ
Με το Θεό
Σ’ ένα υπόγειο
Μήτε τα ερείπια φοβάμαι
Έτσι κι αλλιώς
Πάντα εμείς τα χτίζαμε
Την παρακαταθήκη σας  φοβάμαι
Αυτή που μας αφήνετε
Και θέλει χρόνια
Χρόνια πολλά
Να χτίσουμε
Μεσ’ στις καρδιές
Αγάπη

ανάγερτος