Μπορούμε;

Βαθιά νυχτωμένοι κάθε φορά που “ξυπνάμε” ένας νέος εχθρός χτυπάει την πόρτα. Τι πρέπει ακόμα να δούμε πως εχθρός μόνο ένας;

O εαυτός μας είν’ ο εχθρός μας.

Ο βολεμένος, ο φοβισμένος, ο σαστισμένος, ο δόλιος και αποχαυνωμένος εαυτός μας. Διστάζουμε να δούμε την αλήθεια που είναι μόνο μια, δημιουργώντας ιδεολογήματα σαν αφορμές συγκάλυψης της γύμνιας μας να αντισταθούμε στα παράσιτα που ζουν εντός μας και δεν μας αφήνουν να δούμε κατάματα το στόχο. Έτσι, ενώ φωνάζουμε, βρίζουμε, επαναστατούμε, στην ουσία βαθιά μέσα μας προσποιούμαστε βλέποντας τον ίδιο στόχο μεν, αλλά από διαφορετική ιδιοτελή σκοπιά. Είναι ετούτη η προσποίηση και κουτοπονηριά που μας κατέχει ο μόνος λόγος που κι αν πετύχει ο σκοπός  πάλι μονάχοι μας φοράμε τα δεσμά μας.

Αν από ξενιστές, που θρέφουμε και μας απομυζούν παράσιτα εντός μας, γίνουμε άνθρωποι με κατανόηση, φροντίδα, ζεστασιά, αγάπη για τον δικό μας, τον διπλανό μας, τον άστεγο, τον άπορο, τον άνεργο, τον έγχρωμο, τη χώρα μας, με σεβασμό και με τιμή σ’ αυτούς που ύψωσαν ανάστημα και δόξασαν τη γη μας, τότε μόνο αυτό που ψάχνουμε, φωνάζοντας για να ’χουμε όπως το λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, θα βρούμε.

Στη γη ετούτη οι κερδισμένοι οι λαοί είναι οι ενωμένοι, οι αδούλωτοι και οι αποφασισμένοι. Μπορούμε;

ανάγερτος