Πόση ομορφιά κρύβουν οι δρόμοι που ανοίγεις μόνος σου!
Μέχρι και ο ήλιος δάκρυσε όταν σε είδε. Μα πρόσεχε!
Το βουνό δε συγχωρεί ποτέ τη μέθη.
Πάγοι γυαλί, πάγοι λιωμένοι, παγίδες πολλές.
Δύσκολο το ταξίδι της κατάβασης.
Έχεις τον ήλιο που φωτίζει το δρόμο σου.
Κάνε γρήγορα, προτού νυχτώσει.
ανάγερτος
Γιατί να γυρίσει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιτί να κατέβει? Καλύτερα στο λευκό του πάγου να χαθεί ... παρά στην λάσπη της πεδιάδας !
Κατεβαινοντας με φορα να σπασω γονατα...να μαθω.
ΑπάντησηΔιαγραφή