Μάνα...

Σε βλέπω παντού…
Σε άγνωστους τόπους, σε άγνωστους χρόνους,
στο τώρα που μιλώ.
Στη γέννα και στο χάδι, στη χαρά, στη συμφορά,
στο δάκρυ που κυλά.
Δυό χέρια, τα ίδια χέρια, μιά τεράστια αγκαλιά.
Εκεί που κρύβεις το λιμάνι, εκεί που κρύβεις τα φτερά.
Μέσ’ απ’ τα μάτια του μωρού, το φως.
Mέσ’ απ’ τα μάτια του παιδιού πνοή, στοργή, φροντίδα.
Μεσ’ απ’ το στόμα του η πρώτη λέξη.
Αυτή  που τύλιξε κι ομόρφηνε τη γη…Μάνα…
Άγγιγμα, ζεστασιά, πηγή, 
άρωμα και καρδιά, στήριγμα και ζωή
Μάνα…
μια αγκαλιά ζεστή κι ένα φιλί για σένα!


ανάγερτος