Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Ανείπωτα





αίμα το σώμα σου
πάνω στα φύλλα,
κάτω στο χώμα,
μεσ’ στην πληγή˙
βροχή το στόμα σου
σκορπίζει έρωτα
με το φιλί˙
βρέχει απόψε…και
βρέχει πολύ…

ανάγερτος



2 σχόλια:

  1. λίγο πριν να χαράξει,
    τη στιγμή που η νεροποντή ξεπλένει τα όνειρα
    επιστρέφουν οι πόθοι
    πιο επίμονοι
    κι απαιτεί η φωτιά που καίει τη μνήμη
    τη δροσιά της αυγής...
    και το κορμί
    την πρώτη αχτίνα φωτός
    να λιώσει τη σκιά της απουσίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σκέφτηκα πως αν τα βάλει κάποιος σε ένα μπουκάλι και το στείλει με την θάλασσα θα ειπωθούν άραγε αυτά τα ανείπωτα?
    μπα
    μάλλον οχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή