συλλογίσου…

Χρόνου ουλές αγαρηνών κουρσάρων…

Πότισε αίμα η λάσπη των χαμόσπιτων.

Έγινε ένα η θλίψη με το χώμα. 

Μορφές γυμνές στέκουν  βουβές

σαν αστραπές που πάγωσαν

στο χέρι του Θεού.

Ακόμη ακούγεται ο σπαραγμός στα πλοία…

άντρες , γυναίκες και παιδιά

σκλάβοι επουληθήκαν.

Χρόνου ουλές αγαρηνών κουρσάρων…

Τι κι αν δεν είναι τότε, τι κι αν δεν είναι εκείνοι;

Γεννήματα κι ετούτοι είναι αγαρηνών κουρσάρων.

ανάγερτος