Υπάρχει το άλλο μας μισό; Aν ναι, πως προσδιορίζεται;

Τόσο η μεταφυσική, όσο και οι επιστήμες της ανθρώπινης συμπεριφοράς, της ανθρώπινης εξέλιξης, της ανθρώπινης επικοινωνίας συγκλίνουν στο ίδιο σημείο. ‘Οτι η ζωή μας, η ζωή του κάθε ανθρώπου, χαρακτηρίζεται από μιά συνεχή αναζήτηση ενός ατόμου που να ταιριάζει σχεδόν απόλυτα μαζί μας. Στην αναζήτηση μιας ψυχής που να δένει απόλυτα με τη δική μας ψυχή. Σαν το μισό κομμάτι μας που λείπει και που περιμένουμε μέσα στο πέρασμα του χρόνου, να φανεί για να ολοκληρωθεί η ψυχή μας, να ολοκληρωθεί η ζωή μας. Να κολλήσουν τα κομμάτια μας, να πάρουμε ζωή, να δώσουμε ζωή, να πάρουμε την ευτυχία που όλοι μας οφείλουμε στον εαυτό μας. Η αναζήτηση αυτή, τις περισσότερες φορές μένει για πάντα αναζήτηση. Με αποτέλεσμα ζωή ανεκπλήρωτη, ζωή ανολοκλήρωτη. Υπάρχει όμως άραγε αυτό το άλλο μας μισό; Ναί, υπάρχει...θα συμφωνήσουν όλοι. Το άλλο μας μισό υπάρχει πάντα και για τον καθένα μας σ’ αυτόν τον κόσμο και δεν μπορούμε να ολοκληρωθούμε μέχρι να το βρούμε και να ενωθούμε μαζί του. Μόνο που λίγοι έχουν την τύχη και την ευτυχία να το νοιώσουν. Kι αυτό γιατί, η διασταύρωση των δρόμων μας στο μακρύ και δύσβατο ταξίδι της ζωής μας, είναι πολύ δύσκολο, έως αδύνατο τις πιο πολλές φορές. Η μεταφυσική ισχυρίζεται ότι το άλλο μας μισό είναι κάποιο άτομο που γνωρίζουμε από μια προηγούμενη ζωή και το ξανασυναντάμε για να μας βοηθήσει και να το βοηθήσουμε να εξελιχθεί. Για τους περισσότερους, το άλλο μας μισό είναι “ ο ιδεώδης σύντροφος ”, αυτός που μπορεί να συντονιστεί με τον κόσμο μας και την προσωπικότητά μας. Αυτός που έχει την ίδια άποψη με εμάς για τον έρωτα, τα ίδια ενδιαφέροντα, τις ίδιες ανάγκες και προσδοκίες και μοιράζεται μαζί μας μια απίστευτη χημεία. Για άλλους πάλι, το άλλο μας μισό είναι αυτός ή αυτή που δημιουργήθηκε ο ένας για τον άλλο και που ο ένας αποτελεί μέρος του άλλου.

Όποια ερμηνεία όμως και αν επιλέξουμε, το άλλο μας μισό, είναι ο άνθρωπος με τον οποίο νοιώθουμε να μας συνδέει κάτι βαθύτερο και η επικοινωνία μαζί του είναι τόσο φυσική και αβίαστη που μοιάζει θεόσταλτη. Είναι εκείνος που μοιράζεται τις βαθύτερες ανάγκες και την κατεύθυνσή μας στη ζωή. Κάποιος που μας βοηθά να αναπτυχθούμε, να εξελιχθούμε στο καλύτερο που θα μπορούσαμε να γίνουμε, που αναδεικνύει τις θετικές πλευρές του εαυτού μας, που μας στηρίζει, μας τιμά, μας σέβεται, μας προσφέρει καταφύγιο και προστασία, μας καθοδηγεί, μας προκαλεί θετικά και μας αγαπά ανιδιοτελώς.

Το άλλο μας μισό, είναι ο άνθρωπος που έχει τα κλειδιά για όλες τις κλειδαριές της ύπαρξής μας. Και όταν νοιώσουμε αρκετά ασφαλείς ώστε να αφήσουμε τον πραγματικό μας εαυτό να βγεί στην επιφάνεια, όταν δείξουμε άφοβα και με ειλικρίνεια ποιοί είμαστε, θα μας αγαπήσει ακριβώς γι’ αυτό που είμαστε και όχι για κάτι που προσποιούμαστε, για έναν ρόλο που κάποτε μας έδωσαν κι από τότε παίζουμε συνεχώς σαν να είναι η ζωή μας θεατρικό σανίδι. Ότι και να πηγαίνει στραβά γύρω μας, με αυτό το άτομο νοιώθουμε ασφαλείς. Μια τέτοια σχέση, σπάνια και πολύτιμη σαν ακριβό πετράδι, είναι πολύ ευεργετική για την ψυχή μας.


“Είσαι το κάρμα μου” Α.Καλογεροπούλου

ανάγερτος