Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Βαδίζω γυμνός


Σε κόσμο ντυμένο
στα δήθεν, στα πρέπει,
στα πως, βαδίζω γυμνός.

Υποκριτές δικαστές
να με δικάζουν
κι ένα τσούρμο ποντίκια
να ροκανίζουν ζωές.

Που άφησες τα ρούχα σου;
να με ρωτάνε, με τόνο αυστηρό.
Και γω κοιτώντας στα μάτια τους,
να απαντώ: Τα πέταξα για να μπορώ να ζω…

ανάγερτος

1 σχόλιο:

  1. Είναι αυτοί που υποκλίνονται στα..ρούχα τους! Ενίοτε και στις..καρέκλες τους..και χωρίς αυτά κι εκείνες, δεν..υπάρχουν! Ο καθρέφτης τους καθρεφτίζει το άδειο του..
    Εξαιρετικό ιστολόγιο!
    Ξέρω οτι θα το επισκέπτομαι όταν χρειάζομαι καθαρή σκέψη και λόγο επι της Ουσίας.
    Καλό μεσημέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή