Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Η Μαριονέτα


 Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μαριονέτα
φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή,
ίσως δε θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι αλλά σίγουρα
θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτά που αξίζουν
αλλά γι' αυτά που σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πολύ,
γιατί κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια
χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φωτός.
Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα
όταν οι άλλοι κοιμόντουσαν, θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν
και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωής δε θα άφηνα να περάσει
ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ,
ότι τους αγαπώ.
Θα έκανα κάθε άντρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι
αγαπημένοι μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν
ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν χωρίς να καταλαβαίνουν
ότι γερνούν αν πάψουν να ερωτεύονται!
Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.
Στους γέρους θα έδειχνα πως το θάνατο δε τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.
Έμαθα τόσα πράγματα από τους ανθρώπους...
Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού,
χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο
με τον οποίο κατεβαίνεις την απότομη πλαγιά.
Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει για πρώτη φορά
το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες
να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που μας μένει
μόνο το σήμερα θα ηθελα να σου πω πόσο σ´αγαπώ
και ότι ποτέ δε θα σε ξεχάσω...
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.
Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία μέρα
που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.
Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο
δεν έρθει ποτέ θα μετανοιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δε βρήκες
χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν απασχολημένος
για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.
Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ
τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο
να τους πεις " συγνώμη ", " συγχώρεσέ με ", " σε παρακαλώ ", " ευχαριστώ "
κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Αν δεν το κάνεις σήμερα θα είναι όπως χθες κι αν δεν το κάνεις
ποτέ δεν πειράζει. Ξεκίνα να κάνεις πράξη τα όνειρά σου.
Τώρα είναι η ώρα.

Johnny Welch ( Γραμμένο για τη μαριονέτα του Mofles )

Το έγραψα για τα απλά και δυνατά του νοήματα, μα πιο πολύ για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Το ποίημα αυτό μέχρι και σήμερα εμφανίζεται ως " η αποχαιρετιστήρια επιστολή " του νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου