Αιωνία η μνήμη

Πως να γευθείς τους καρπούς!

Πως να γυρίσεις τα μάτια με δέος

όταν όλα σκυφτά!

Πως να μιλήσεις σ' αυτά τα παιδιά

πως υπήρξανε άντρες, πως υπήρξαν

γυναίκες, πως υπήρξαν παιδιά- ναι! παιδιά

μ' ένα σθένος περίσσιο και καρδιά λιονταριού

που αψηφούσε το θάνατο

που δώσανε αίμα - αίμα ποτάμια

για λευτεριά!

Τι να τους πεις!

Με τα μνημόσυνα δε ζωντανεύουν οι νίκες

Να πεις

Αιωνία η μνήμη

Θα είστε για πάντα μες' στην καρδιά μας

Μία νίκη τεράστια κι ένας πόλεμος

που δεν τέλειωσε ακόμα...

Έτσι να πεις

Γιατί έτσι ζωντανεύει το χρέος.

ανάγερτος