Εκτός απ' τα χρόνια

Ωσάν θύελλα στη βορινή εξωτερική σκάλα ανάγκης

η ξέχυλη φωνή της περιστρέφει το λογικό εγχειρίδιο

Η Βιόλα σε κάποιο ακοίμητο δωμάτιο με Σούμπερτ

αναπολεί το παρελθόν

Ψηλά ο ουρανός ταξινομεί τις ικεσίες των αθέατων

στο δικό του δωμάτιο

και στον απέναντι δρόμο το φεγγάρι

κρατά συντροφιά στον ανάπηρο φίλο του

Παγωμένος Δεκέμβρης

Όλα γυρίζουν και φεύγουν ξανά

εκτός απ' τα χρόνια

Αυτά γυρίζουν μόνο σαν μνήμες

Πότε ως χαχανητά σε χειμωνιάτικα βραδινά και πότε

ως πένθιμος ήχος Βιόλας σε μοναχικά δωμάτια.

ανάγερτος