Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Μάνα!



















Μάνα!  αν μάζευες το δάκρυ σου και τόχυνες στη γη, μόνο πουλιά και ψάρια και όλοι εμείς πληγή απ’ την πληγή σου πάνω στο χάδι σου και στο φιλί, στο μπλε βαθύ μαζί σου

Με τη φωτιά και με το αίμα σου, στον έρωτά μας έδωσες ζωή
Με ένα στήθος αγκαλιά και με το δάκρυ σου μεγάλωσα
Με τη λαχτάρα σου μέσα στα μάτια σου παίρνω τη δύναμη να ζω
Είσαι το χέρι που κρατά τη γη
Είσαι τα πάντα μου
Σ’ ευχαριστώ!

“Σε όλες τις μανούλες, μα και σ’ αυτές που λαχταρούν να γίνουνε, σε όλες που έχουν το χάδι στο φιλί, το μητρικό και τη στοργή, να είναι πάντοτε καλά.
Σας το χρωστούμε…”

ανάγερτος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου