Καμένα ρόδα

Ρετάλια χρόνια

Αλαζονεία

Τα νιάτα που προδώσαμε

Βόλτα στον κήπο της ζωής

κι η ακαμψία

βαραίνει τη συνήθεια

Στο δρομολόγιο

καμένα ρόδα και οι λωτοί

ξεφλουδισμένοι και στυφοί

Πρεμιέρα

Οι τροχαλίες

παλεύουν με τ’ αντίβαρα

Ισορροπία τρόμου

Πάνω στη σχιζοφρένεια

τα χέρια γίναν πόδια

κι οι αγκαλιές

πατημασιές στα σύννεφα

Σίγουρη για τη γοητεία της

και για την ομορφιά της

καθρέφτης δίχως όραση

Θεοπαιξία και ψυχή

ώχρα υγρή

στη λοταρία

Ο έρωτας δεν είναι πια βροχή

και ο παράδεισος

φυγάς σε ξένη χώρα.

ανάγερτος