Θεόδωρος Βρυζάκης, Η έξοδος του Μεσολογγίου |
“Ελευθερία ή θάνατος”, το σύνθημα.
Στα στήθη οι φλογισμένες οι
καρδιές μεθούν. Ο σπόρος που έριξε ο Ρήγας άρχισε να ριζώνει. Μέσα τους δεν ησυχάζει η μέρα. Μια άλλη μέρα
πια ευαγγελίζονται.
Δεν είναι βέβαια οι πολλοί. Μια
χούφτα “αλήτες” και “τρελοί” γι’ αρχή.
Οι άλλοι, όπως πάντα,
φοβισμένοι και δειλοί. Αυτοί με τα προνόμια έχουν τον τρόπο τους, σκυφτούς και
φοβισμένους να έχουν τους λαούς.
Έτσι και τότε. Και ας μη πει
κανείς, πως ο λαός μας τότε, ήταν αμόρφωτος λαός, γι’ αυτό…
Ο αρχηγός μια εταιρεία. Μια
εταιρεία φιλική στην πιο γλυκιά συνωμοσία. Το έργο ήταν δύσκολο. Δεν είναι
παραμύθι. Δεν είναι εύκολο λαός που περπατά στα γόνατα, να μάθει όρθιος να
πατά. Περήφανα να σε κοιτά, να πολεμά για λευτεριά.
Κι έγινε επανάσταση!
Με ήρωες, ημίθεους θνητούς για
αρχηγούς και με λαό που σαν ξυπνήσει το θεριό κάμει τη γη να τρέμει.
.........................................
“Ὁ κόσμος μᾶς ἔλεγε τρελλούς.
Ἡμεῖς, ἂν δὲν εἴμεθα τρελλοί, δὲν
ἐκάναμεν τὴν ἐπανάστασιν”
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Απομνημονεύματα
........................................
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου