Βουλιάζεις...

Βουλιάζει η γη

και η ζωή ρολόι χάρτινο

Ουρλιάζει το σαξόφωνο,

τρομάζει

στην αύρα του παράλογου

και απολιθωμένου

Παράθυρο που ανοίγει στο κενό

με θέα τη μετάλλαξη

Μιας χρήσης διάολε, οι άνθρωποι…

Με άζωτο υγρό

παγώσαν το συναίσθημα

Σε κύκλους μ’ ένα κέντρο

κατευθυνόμενη ζωή

Πόσα λιγότερα να δεις!

Κλοπή ο πόνος, η χαρά, το δάκρυ

Ο έρωτας κλοπή

Ότι σε γέννησε και σε γεμίζει

αρπαγή

Μόνο η σκέψη ζωντανή

Λερναία Ύδρα ευτυχώς

Το εφαλτήριο

ανάγερτος