Αθώος η απόφαση, με ενδείξεις
αποχρώσες.
Μία ψυχή δικάζανε .
Με σκέψη δυνατή φωνή σαν ξίφος
μεσ’ στο πλήθος…
Γιατί δε χαίρεσαι; Γιατί;
Απάντηση, βαριά φωνή ίδια με τη
δική του.
-Στον έρωτα, οι αποφάσεις
δικαστών, επιταγή ακάλυπτη.
Αυτός που σε δικάζει, μόνο τα
μάτια της πληγωμένης της ψυχής.
Το δάκρυ που κυλά στα μάτια σου
ο πιο σκληρός κριτής σου
κι η απουσία της, η φυλακή σου.
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου