Εξόριστος στα βάθη μου,
ζω μέσα στα πάθη μου
χωρίς εξορκιστή
Πάνω στη σάρκα την καυτή
των ανοίκειων φόβων μου
ποθώ το στόμα που με γέννησε
Πέφτω, σηκώνομαι,
με δέκα ανέμους ταξιδεύω
Κι αν την αγάπη σκόρπισα,
μου φτάνει που την έζησα.
ανάγερτος
Οχι! Εμενα δεν μου φτανει σε αοριστο χρονο.... με πεισμωνει αυτο το αφηνομαι σε κατι που εζησα....οχι!οχι! Θελω να συνεχιζω να ζω! Δεν μπορω να λειτουργησω αν δεν ζω καποια μορφη αγαπης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρνουμαι να συνεχιζω αν δεν κατακλυζομαι απο αυτην! Ειμαι μικρη ισως ακομη και τα θελω ΟΛΑ!!!
(Πες μου οτι οι πινακες ειναι δικα σου εργα, να τρελλαθω τελειως....) ;ο)
Καλο σου βραδυ και sorry για το "ξεσπασματακι" μου! με φουντωσαν οι στιχοι σου...