Μεριάζει η μέρα,
πεθαίνει, ανασταίνεται
κι ένα παιδί,
μικρό παιδί
γελά ανέμελο
Βγάζει τη γλώσσα
στη ζωή
και παίζει
Παίζει
Παιχνίδι στο χώμα,
πάνω στη ρόδα,
πάνω στο κύμα,
στο πριν και στο τώρα
Ψυχή παιδική,
αγέννητο Αύριο
Ψυχή μαγική
γιατί δε μένεις
για πάντα παιδί!
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου