Άγγιξες τη ζωή μου...

Άγγιξες τη ζωή μου με την ίνα της ύπαρξης σου, που είναι φτιαγμένη από αγάπη. Πέσαμε σε κενά έρωτα, σε κενά χαμένη, σ’ ένα συναίσθημα ανεπανόρθωτο κ μοναδικό.
Τίποτα δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι αλλιώς ανάμεσα μας.
Μέσα στα ταξίδια μας υπάρχουν ψυχές κ σώματα χαμένα πάντα σε έναν ιδρώτα αγάπης κ πάθους. Γιατί μάθαμε να φεύγουμε μαζί αγκαλιασμένοι, για τους τόπους του απείρου, στις κοιλάδες της τελειότητας...Σ' αγαπώ κ είσαι για μένα σαν ταξίδι μες τη θάλασσα. Γίνομαι όστρακο που ανοίγω μόνο στα κρυφά κ μόνο για το χατίρι σου...Θέλω να φύγω μαζί σου, πάλι, μακριά, στην άβυσσο που οριοθετούν τα κορμιά μας. Με μια ατέλειωτη ηδονή να μας καταδιώκει παντού. Λιώσε με μέσα στη ζέστη του μυαλού σου, πάρε με όπως θες εσύ. Εγώ είμαι εδώ για πάντα. Η φωλιά που μέσα της θα κρύβεσαι από κάθε μούργα λύπης...

Ευα Ομηρόλη