Αδυνατώ...

Δυό χάντρες μάτια μαργαριτάρια

ήλιος, φεγγάρι έξω απ’ τα μαύρα

φλέβες τα όνειρα μεσ’ στο κενό

Σάρκα και αίμα ποτίζουν το κύμα

κι ο νους στις όχθες χωρίς ηχώ

Κι όλο κοιτώ

Μερόνυχτα άδεια

Αδυνατώ!

Αδυνατώ μονάχος αυτόν τον Ρουβίκωνα

να τον διαβώ.

Αδυνατώ...

ανάγερτος