Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Βότσαλα μαύρα

















Βότσαλα μαύρα,
λέξεις  πληγές παραδομένες
εκεί που χάσκει
ο θάνατος.
Είναι το χάος
των απόκληρων;
O σκοτεινός ορίζοντας;
Είν’ το γαλάζιο του βυθού ή
 η ηχώ της ερημιάς
μεσ’ στην πανσέληνο,
που δίνουν σήμα;

ανάγερτος

2 σχόλια:

  1. Όλα τούτα που λες... όλα μαζί συνθέτουν την ερημιά εκείνων που απεγνωσμένα αναζητούν την βιώσιμη αλήθεια...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι κι αν οι λέξεις των ανθρώπων χαστούκια είναι ? Χάδι τ΄ αηδόνια που σπάνε την ερημιά της νύχτας κάτω απ΄ το φεγγάρι … τ΄ ακούει κανείς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή