Σώπασες...

Σώπασες…

Όπως η χώρα που γυρνά

μεσ’ σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Όπως το χρώμα που στέγνωσε

στο χώμα.

Σαν το μυαλό ενός ανάπηρου λαού.

Σώπασες…

κι η μουσική φάλτσα ηχεί.

Σώπασες…

Σου νέκρωσαν τη σκέψη

οι πειρασμοί, το βόλεμα,

το κάλπικο το χρήμα.

Να νοιώθεις πλούσιος,

αν και φτωχός.

Γεμάτος, αν και κενός.

Σε κόσμο ψεύτικο χωρίς φαντάρους,

έγινες στρατηγός

και

Σώπασες…

Μα, πίσω απ’  την οθόνη κοίτα.

Έρχονται ορδές, ήρθαν.

Χωρίς ακόντια και βέλη.

Οι Πέρσες μπήκαν στις καρδιές.

ΞΥΠΝΑ!!!

ανάγερτος