Του Οδυσσέα το σκαρί

Κινήσαμε

τον κόσμο να διαβούμε

να ξεγελάσουμε θεριά

βουνά ψηλά, απάτητα

γκρεμνά

Προσέχοντας

να μη χαθούμε..

Δώσαμε τα χέρια μας

πιαστήκαμε ζεστά

και ορκιστήκαμε

Στο θάνατο και στη ζωή

μαζί να πορευτούμε

Ρόδα στην καρδιά

τριζόνια στα μαλλιά

τα όπλα μας

Σύμμαχοι

η αγάπη μας, το δάκρυ μας

η ερημιά

Γιατί να φοβηθούμε;

Ο στόχος μας;

του Οδυσσέα το σκαρί

Να βρούμε

να χαθούμε

Να ταξιδέψουμε μαζί

μακριά από Κύκλωπες

και Λαιστρυγόνες

Να βρούμε Παράδεισους

στη γη

και κει να κατοικούμε

Μας βρήκαν όμως

δύσκολοι καιροί

ακόμα και οι Θεοί

που κατοικούσανε εκεί

συμμάχησαν μαζί τους

Λυθήκαμε

                Χαθήκαμε                

Χαθήκαμε

Μα αν κοιτάξεις ουρανό

Και δεις τα’ αστέρια

Την Πούλια τον Αυγερινό

Εσύ και Εγώ

κοντά και τόσο μακριά

Τη θάλασσα φωτίζουμε

να βρούμε

του Οδυσσέα το σκαρί

Να μπούμε

     Να χαθούμε…

ανάγερτος