Η ΚΟΤΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ «Αποσπάσματα»

« Μα γιατί δεν μπορώ να ζήσω στην αυλή; Στο κάτω κάτω, κότα είμαι κι εγώ, ακριβώς όπως κι εκείνη».

«Χα! Ανόητο κοτόπουλο! Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό; 

Όπως εγώ είμαι φύλακας κι ο κόκορας λαλεί την αυγή, έτσι κι εσένα η δουλειά σου είναι να γεννάς αυγά μέσα

σ´ένα κλουβί. Όχι στην αυλή! Αυτοί είναι οι κανόνες».

«Κι αν εμένα δεν μ´αρέσουν αυτοί οι κανόνες; Τι γίνεται τότε;».

«Μη λες βλακείες!» Ο σκύλος ρουθούνισε με θόρυβο. Δεν είχε σκοπό να τη βοηθήσει. Κι αν συνέχιζε να τον τσιγκλίζει, τότε πήγαινε γυρεύοντας να εισπράξει καμιά προσβολή - ακριβώς σαν αυτή που της είχε απευθύνει ο κόκορας όταν της είπε: «δεν σε θέλει κανείς».

Έφυγε απ´την αυλή. Παρ´όλα αυτά, εξακολουθούσε να μην έχει πουθενά να πάει.

Προχώρησε προς την άκρη της αυλής και άρχισε να σκαλίζει με τα νύχια της κάτω

απ´την ακακία, μέχρι που έφτιαξε έναν ρηχό λάκκο. Τα νύχια της την πονούσαν.

Θα μπορούσε τουλάχιστον να βολέψει την κοιλίτσα της μέσα εκεί. Ο σκύλος απλώς στεκόταν και κοιτούσε. Η καρδιά της Μπουμπουκίτσας ήταν γεμάτη από θλίψη και οργή. Ήθελε να φύγει όσο πιο γρήγορα γινόταν.

.......

Ούτε που θυμόταν πόσος καιρός είχε περάσει από τότε που είχε γεννήσει αυγό για τελευταία φορά. Δεν είχε καμία διάθεση να γεννήσει μέσα στο κοτέτσι.

Όσο κι αν λαχταρούσε με όλη της την καρδιά να γεννήσει ένα αυγό, είχε την αίσθηση ότι δεν θα μπορούσε. Πόσο περήφανη κι ευτυχισμένη θα ένιωθε, αν τα κατάφερνε...

......

Το μωρό ξεπρόβαλε το κεφαλάκι του κάτω απ´τη φτερούγα της Μπουμπουκίτσας.

Μολονότι το χρώμα του ήταν ανοιχτοκαφέ ενώ τα υπόλοιπα ήταν κατακίτρινα, τα μωρά έπαιζαν όλα μαζί μια χαρά και φαίνονταν τρισευτυχισμένα. Το καημένο! Μάλλον νομίζει ότι είναι κι αυτό κοτοπουλάκι.

«Το βλέπεις; Στο είχα πει!»γάβγισε ο σκύλος θριαμβευτικά. Ο κόκορας αγριοκοίταξε την Μπουμπουκίτσα τη στιγμή που η κότα κάγχασε: «μια σκαρταδούρα δεν θα μπορούσε να έχει γεννήσει αυγό! Ποπό, ντροπή! Αν σε είχαν πουλήσει, τουλάχιστον, σε κάνα εστιατόριο, το ρεζιλίκι σου θα ήταν λιγότερο!».

Η Μπουμπουκίτσα απόμεινε να κοιτάζει την κότα μπερδεμένη.

Ο κόκορας ανέλαβε να της εξηγήσει με απότομο τρόπο.

«Θέλει να πει ότι είναι αξιοπρεπές να γίνεις πιάτο που θα το φάει κάποιος θαμώνας

σ´ένα εστιατόριο. Δεν ντρέπεσαι; Εσύ, που ανήκεις στο είδος των κοτόπουλων, να έχεις κλωσήσει μωρό από άλλο είδος!»

«Έλα ντε!» είπε κοροϊδευτικά ο σκύλος. «Μια κότα να κλωσάει ένα παπί! Τι γελοίο θέαμα!»

.......

 SUN - MI HWANG 

( Η ΚΟΤΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ )

«Αποσπάσματα»