Λαχταρώ τις στιγμές μου
στη θάλασσα
Να βουλιάζεις, να λες
Στο κατάστρωμα!
Η ζωή ένας φάρος δεξιά
που ανάβει
Κι αν γυρνάς σαν τρελός
και μπερδεύεις το βυθό
με τους κάβους
Η αλμύρα στα χείλη,
Το φως
Να πιστεύεις, σε κάτι
που σβήνει.
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου