Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Γλυκιά μου μοναξιά





















Είναι όμορφη, καταστροφική
Το βλέμμα της έχει τη γλύκα της Ιθάκης
τη φρίκη του Πολύφημου, τη σαγήνη της Κίρκης
Ολάκερη Οδύσσεια του χαμού και των παθών
Κοιτάξτε την πως ταξιδεύει στη μήτρα της
Τη φοβάσαι, τη σέβεσαι, την ποθείς
Εύθραυστη, μα τόσο δυνατή!
Ζει και πεθαίνει μόνη της, το επιλέγει
το μπορεί. Με παρουσία, με χωρίς
Τα χείλη της, τα μαλλιά της, το στητό της το κορμί
Ω, η αγέρωχη κορμοστασιά της!
Σε πόσες παραδόσεις, σε πόσα ξέψυχα
βράδια κυνήγησε το θάνατο, πόσες νίκες
έκανε ήττες και πόσες ήττες νίκες
για ένα θέλω της!
Γλυκιά μου μοναξιά, γλυκό μου ήμισυ
Της οργής και της ζωής γυναίκα μου
Στο σύθαμπο της ερημιάς
Εσύ θα με μεθάς κι εγώ θα σε δροσίζω.

ανάγερτος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου