Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Κατακόκκινη εσάρπα






















Κατακόκκινη εσάρπα
Νωχελική αστάθεια
ριγμένη στους ώμους
κατάσαρκα
Έτσι σε σκέφτομαι
Έτσι σε φαντάζομαι
τις βραδυνές ώρες
τις κεντημένες με μάρμαρο
σιωπή
Να με φιλάς
Έτσι ακριβώς όπως
με πρωτομίλησες
Με το περίσσευμα πάντα
Ίσαμε χθες
περιφρονούσα τα βράδια
των κλεισμένων ματιών
Πίστευα πάντα
πως σκότωναν τον έρωτα.


ανάγερτος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου