Το κενό

Πίσω από ραγισμένους αόρατους τοίχους,

τα λόγια άγονες γραμμές

και το κενό από καιρό να μαρτυρά

το τίποτα.

Ήταν η γυναίκα με τα πρησμένα πόδια

που πούλαγε στυλό και αναπτήρες.

Κι αυτός ο άντρας με χαρτομάντηλα και

με μπρελόκ

που κοίταγαν στα μάτια σου να δουν το

αύριο.

Το αύριο το δικό τους;

Μάλλον για των παιδιών τους κοίταγαν.

Τα μάτια τους είχαν το βάθος των απόντων.

ανάγερτος

( Από το βιβλίο μου " Ο Κήπος του Ανάγερτου " Εκδόσεις IWrite )