Η δική μου Ανάσταση

Κάτω απ’ τ’ αστέρια μείναμε

Να μοιράζουμε τα ιμάτια

Μόνοι

Υπερασπιστές και διώκτες

Στα ίδια ματωμένα χώματα

Και να

Οι καμπάνες  ηχούν

Οι νεκροί ζωντανεύουν

αδελφοί ζωντανοί που πεθαίνουν

αγκαλιάζονται

Πόση Ανάσταση

Ποθούν τα άπιστα μάτια

Ακόμη να δουν

Για να πιστέψουν

Όταν

Ολάκερη η ζωή

Ένας σταυρός

Χωρίς διάκριση;

Μη τους γροικάς από μακριά

Απόψε

Ετούτο δω το σμίξιμο

Θα φέρει την Ανάσταση

Πίστεψέ το!

ανάγερτος