Πως σκορπάει το σκοτάδι

foto filonoi pontou

Υγρό κελί

κι η λησμονιά δραπέτης

απλώνει φως

στου δειλινού τα χρώματα

Στο κίτρινο της λύπης,

το κόκκινο

σαν ακροβάτης του γκρεμού

ματώνει μέσ’ στα χέρια σου

Ίδιος ο δρόμος

Χωρίς ονόματα και διευθύνσεις πια

Ένα μηδέν ο αριθμός και ο καρπός

μια ζωή να χάνεται

μεσ’ στων χειλιών το άργησες

Δυο μάτια μοίρα

Το ένα φεγγάρια, το άλλο βροχή

γυρεύουν τη μέρα

Χωρίς αστέρια, χωρίς δυο χέρια

πως σκορπάει το σκοτάδι

όταν καίγεται η καρδιά!

ανάγερτος