Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Ανάπηρος με ποσοστά αναπνοής

















96% στο θάνατο, 4% αναπνοή
Απόφαση: δεν ζεις, δεν δικαιούσαι για να ζεις
Η χώρα κινδυνεύει και συ έχεις το θράσος
βοήθεια να ζητάς;
Αυτό που μόνος σου έπρεπε να κάνεις
το κάνουμε εμείς.
Οποία αχαριστία!
Σου δίνουμε το θάνατο
για να σωθεί η πατρίδα
Πρόσφερες δε λεω, πρόσφερες πολλά
Πολέμησες για ιερά και όσια
και την ψυχή σου έδωσες
Πάντα την έδινες, δεν έπαιρνες
Ελεημοσύνη μια λέξη άγνωστη για σένα
Σ’ ευχαριστούμε…
Και λόγο στην κηδεία σου θα βγάλουμε τρανό
Μα τώρα, η ώρα απαιτεί ευθύνη
Ευθύνη και απόφαση
Να σώσουμε τις τράπεζες, να μείνουμε
μεσ’ στο ευρώ πάση θυσία
Το κεφάλαιο αιμορραγεί μεσ’ στην πισίνα
και συ αναίσθητε ζητάς ζωή
Οποία αχαριστία!

(96% ανάπηρος, μόνο αναπνοή. Ένα βοήθημα μικρό
για να μπορεί ακόμα ν’ αναπνέει έπαιρνε.
Σήμερα το κόψανε κι αυτό. Αλλοίμονο του είπανε, με τέτοια αναπηρία, έχεις το θράσος και να ζεις.
Όλα καλά ως εδώ!
Θα πεις, θα πω, θα οργιστείς, θα οργιστώ.
Ε…και! Το αποτέλεσμα μετράει.
Αύριο εσύ, αύριο εγώ, το παιδί σου, το παιδί μου, οι γονείς μας, οι φίλοι μας. Με την οργή και με το λάικ μόνο ζωή χαμένη, ζωή παραδομένη. Θα τ’ ανεχτείς, θα τ’ ανεχτώ;
Γίναμε τόσο αναίσθητοι, τόσο ανάλγητοι;
Πονώ και να το σκέφτομαι!
Δεν θέλω να ελπίζω. Θέλω να πολεμώ, θέλω τη μοίρα μου εγώ να την ορίζω.
Πρώτη φορά λυπάμαι τόσο!
Λυπάμαι για μας, λυπάμαι για μένα…
Ψάχνω ένα φως, ψάχνω για μας, ψάχνω για μένα!)

ανάγερτος

1 σχόλιο:

  1. ελάχιστες θυμάμαι να 'ταν οι φορές
    που ζήλεψα ένα κείμενο που διάβασα
    στη ζωή ως τώρα.. κι ήταν αυτό..
    θεωρώ ταπεινό να υποκλιθώ μπροστά σου!
    παραδίνομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή