Στο
δρόμο
ξεροκόμματα
(η σκέψη)
των
ταπεινών, των άστεγων και των τρελλών
Στα
ρείθρα
σαρκία
κυνηγημένων
και πουλιών
Στα
σπίτια
παγωνιά
βουβών
κι ένα ατέλειωτο σκοτάδι
Τούτη
την ώρα
της
αφαίμαξης των άνευρων μυών
εκείνο
που προέχει
Το
άναμμα, Το φως
ανάγερτος
κι όμως η σκυφτή σκιά πως φαντάζει τεράστια!
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει δύναμη το φως
αναλόγως κατά που φωτίζει...
;)