Η Τροία μας καλεί…

Σταγόνες χτύποι, αντοχή

κι ένα καντήλι.

Το καναρίνι σώπασε.

Πολυταξιδεμένε,

που τη χαρά σου

έκανες πανιά

τι καρτεράς;

Αδειανό το λιμάνι

κι οι βάρκες

τραβηγμένες στα ρηχά.

Θυμάσαι τους καπεταναίους;

Τους σφουγγαράδες

που βουτούσαν στα βαθιά;

Πικρή ζωή μα λεύτερη.

Ξέμπαρκη χώρα,

στο βυθό σου βουλιάζουν.
Το ξέρω!

Πονάς σαν βλέπεις

το πουλί να δακρύζει.
Βγες στη βροχή…

Κι άλλα καντήλια

θα δεις

να τρεμοπαίζουν.

Ποιος ξέρει!

Ίσως εσένα προσμένουν

ν' ανταμώσουν.

Όμορφοι άνθρωποι

σ’ απίθανη χώρα,

ρίξτε τα πλοία στα βαθιά.

Πριν την Ιθάκη,

η Τροία είναι αυτή

που μας καλεί.

ανάγερτος