Και σούλεγα, αργεί το τρένο.
Κάτι τσιγγάνοι ακούστηκε, κάτι
μελαχρινοί μαζί με κάτι αλήτες έχουν χαλάσει τη γραμμή.
Κι όλο περίμενες…και την οργή
σου τρένο την έκανες να ταξιδέψεις.
Δεν το κατάλαβες πως ήταν λάθος
η γραμμή που κάποιοι έφτιαξαν κρυφά για να χαθεί το τρένο.
Εσύ ταξίδευες. Δεν έβλεπες πως
ήσουνα σε λάθος μέρος.
Μα η χαρά δεν κράτησε πολύ. Μία
φωνή με λόγια άγνωστα σε σένα, σου ζήτησε να κατεβείς. Κι ήταν πολλοί μαζί με
σένα.
Τι έγινε; Γιατί; Κανείς τους δεν
κατάλαβε πως όλα πια σε ξένα χέρια είχανε βρεθεί.
Αιχμάλωτοι εξόριστοι στο ίδιο τους
το χώμα.
Και κει αμίλητοι, σκυφτοί την
ίδια σκέψη έκαναν.
Γιατί, γιατί να τους πιστέψω;
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου