Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

το όνειρο...















Ότι σε κρατάει ζωντανό,
το όνειρο.
Ότι γεμίζει τη ζωή σου,
η πραγμάτωσή του.

Σ’ ακούω να λες…έζησα τ’  όνειρο, θέλω να ζήσω τ’  όνειρο.
Πόσοι άραγε πραγματώνουν τα όνειρά τους;
Eίναι άραγε όνειρα ή κάτι άλλο αυτό που ζούμε;

Συνήθως αυτό που λέμε όνειρο, δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση αυτού που θα θέλαμε να ζήσουμε. Ένα δημιούργημα της φαντασίας μας για να ξεγελάσουμε με ψεύτικους παράδεισους την άχαρη και άτολμη ζωή μας.

Το όνειρο, αυτό που κλείνει μέσα του όλη μας την ύπαρξη, δεν κατοικεί εδώ. Στον ουρανό είναι το σπίτι του. Και θέλει δύναμη, θέλει κουράγιο, θέλει φτερά για να βρεθείς κοντά του. Δεν είναι εύκολο. 
Πέφτεις, πονάς, πληγώνεσαι…υπάρχουν φορές που χάνεσαι.
Πρέπει όμως, πάντα να προσπαθείς.
Αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός σου.
Να σηκωθείς ψηλά, ζεστά να τ’ αγκαλιάσεις, να ταξιδέψεις ως τ’ αστέρια.

ανάγερτος

1 σχόλιο:

  1. Σε ένα όνειρο ζουν ξεφεύγοντας οι ψυχές που δεν αντέχουν όχι την άχαρη και άτολμη ζωή τους, αλλά το μονοπάτι που δεν εγκατέλειψαν από γεννησιμιού τους γιατί ήταν θέμα τιμής, περηφάνιας . Είναι πιο γενναίο να υπομένεις το ΄΄άτολμος΄΄ από το να κάνεις ένα βήμα πατώντας επάνω σε ψυχές και όχι αυτό δεν είναι δικαιολογία . Άτολμους θεωρώ εκείνους που φοβούνται να μπουν σε ένα όνειρο, που εγκαταλείπουν άτακτα όταν τους θαμπώνουν τα χρώματα του.

    Kαλημέρα να έχεις Ανάγερτε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή