Η τελευταία παράσταση

Ερείπια παλάτια
σε κόσμο αστέγων οι ζωές.
Σακάτηδες σκιές,
ακολουθούν τα βήματα
σε θέατρο του δρόμου.
Σκηνικό του τρόμου και ηθοποιοί, 
μαριονέτες  ηγέτες.
Παίζουν την τελευταία παράσταση.
Και οι “μικροί” θεατές… να γελούν, 
να χειροκροτούν, να κραυγάζουν.
Το θάνατό τους, με τις φωνές να σκεπάζουν.
Αύριο… Κάνε να λες… 
Δεν είμασταν εμείς, όνειρο ήτανε!


ανάγερτος