Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Η Βασίλισσα














Σε ονόμασα βασίλισσα.
Υπάρχουν πιο ψηλές από σένα, πιο ψηλές.
Υπάρχουν πιο αγνές από σένα, πιο αγνές.
Υπάρχουν πιο ωραίες από σένα, υπάρχουν ωραιότερες.
Όμως εσύ είσαι η βασίλισσα.

Όταν περπατάς στους δρόμους
κανένας δε σε αναγνωρίζει.
Κανείς δε βλέπει το κρυστάλλινο στέμμα σου,
κανένας δεν κοιτά
το χαλί από κόκκινο χρυσάφι
που πατάς όπου περνάς,
το χαλί που δεν υπάρχει.

Κι όταν φανείς
αντηχούν όλα τα ποτάμια
στο κορμί μου, σείουν
τον ουρανό οι καμπάνες,
κι ένας ύμνος γεμίζει τον κόσμο.

Μόνο εσύ κι εγώ,
μόνο εσύ κι εγώ, αγάπη μου,
τον ακούμε.


Pablo Neruda

1 σχόλιο:

  1. γιατί ο Έρωτας είναι Απλός...
    σαν παιδικά να κόλλησε στα χείλη μας το ίδιο τραγούδι
    κι όλο σαν Πρώτη Εκτέλεση αντηχεί ο Παλμός...

    Η εστίαση είναι που δημιουργεί τη Μοναδικότητα...

    αυτή η μαγική Εστίαση
    της Καρδιάς
    του Νου
    της Ζωής
    της Ύπαρξης
    του Ποιήματος!...

    Σε φιλω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή