Ματωμένες ζωές
σε σκοτεινούς ορίζοντες
το Αύριο χαράζει.
Έρημη πόλη πρωί Κυριακής
θυμίζει η ζωή.
Τρίζουν απ’ τις φουρτούνες
της καρδιάς οι αρμοί.
Κοντά σου για να μη χαθώ
μακριά σου για να μη χαθείς
μια ζωή στους δρόμους θάμαι.
Να νοιώσω άραγε, άτυχος ή τυχερός
που με ξεχώρισες για να μ’ αφήσεις;
ανάγερτος
Όταν το ΜΑΖΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήπονάει όσο το ΧΩΡΙΑ
οι Κυριακές κλείνονται στο Ποίημα
και η ΖΩΗ ολόκληρη ένα Κυνηγητό
από το Εγω στο Εμείς
ώσπου να χωρέσουμε στο ίδιο Έργο Θεατές και Πρωταγωνιστές μαζί..
Σε βρήκα ψαχνοντας κειμενα για τον Καζαντζάκη
και λέω να ...μείνω.....