Ω!
Κρεμασμένη ζωή / φύλλο κιτρινισμένο /
μουσκεμένο
χορεύει στην ομίχλη /.
Βρέχει
/ ένα κορίτσι ανοίγει το στέρνο του ψηλά /
και
κάποιος παππούς, αν υπήρχε, θα δάκρυζε /.
Στο
καθρέφτισμα της νιότης / αν κοιτάξεις στα
μάτια
της βαθιά / θα δεις και συ τη δική σου ζωή /
να πέφτει με δύναμη
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου