Λόγια & έργα μιας φίλης

Πάντα συνηθίζω να απευθύνομαι στον κόσμο χωρίς σημειώσεις. Ίσως γιατί αν βρίσκεσαι  μέσα στον εκδοτικό χώρο  και πραγματικά ασχολείσαι με το βιβλίο, το κύριο συστατικό είναι το μεράκι και άρα όταν μιλάς με τον κόσμο όλα βγαίνουν από την ψυχή.

Αρχικώς θα ήθελα να πω δυο λόγια για τη γνωριμία μου με τον Βαγγέλη τον Ρήγα. Πριν από λίγα χρόνια, σε κάποια επέτειο γενεθλίων μου, ανέβασα στην προσωπική μου σελίδα στο facebook,  ένα κείμενο με ευχαριστίες στον κόσμο που εκείνη την ημέρα μου ευχόταν. Το κείμενο περιελάμβανε, εκτός από ένα ποίημα του αγαπημένου μου Αργύρη Χιόνη, και μια φράση δική μου που συνηθίζω να την χρησιμοποιώ, γιατί είναι μέσα στα απόλυτα πιστεύω μου.

«Κάντε το θέλω σας να είναι πάνω από το μπορετό σας»!

Καιρό πολύ αργότερα, έπεσα επάνω σε μια δημοσίευση του Ρήγα: 

«Σ’ ό,τι δεν είναι πιστευτό, σ’ ό,τι δεν είναι μπορετό, σ’ αυτό πιστεύω».

Είναι πολύ ωραίο τελικά να συναντάς μέσα σ΄ ένα απρόσωπο και ψυχρό μέσο όπως το facebook, ανθρώπους που νοιώθεις πως ακουμπούν στη δική σου σκέψη. Από τότε, διάβαζα με πολλή προσοχή τις αναρτήσεις αυτού του ανθρώπου, διαπιστώνοντας σχεδόν πάντα, πως ο λόγος του ήταν αυθεντικός και καθαρός. Πρόσφατα ζήτησα να μου φέρουν στο γραφείο το προηγούμενό του βιβλίο τον «Κήπο του Ανάγερτου» . Όταν άνοιξα τον φάκελο κι έπιασα το βιβλίο στα χέρια μου, η πρώτη εντύπωση και σκέψη ήταν πως αυτό που κρατούσα, περισσότερο με λογοτεχνικό έργο μού έμοιαζε. Άρχισα να το ξεφυλλίζω και όσο προχωρούσα στις σελίδες τόσο ο ποιητικός λόγος που ξεχυνόταν με οδηγούσε στην ίδια κια μόνη σκέψη. Αυτός ο άνθρωπος γράφει καθαρά, κρυστάλλινα, γνήσια, δυνατά. Και αυτή ήταν και η αφορμή να έρθουμε σε επικοινωνία.

Μια επικοινωνία, που δεν διέψευσε και χαίρομαι τόσο πάρα πολύ γι’ αυτό, το αρχικό μου ένστικτο, μια επικοινωνία που απέδωσε τελικά καρπούς, περνώντας μέσα από την εξαιρετική συνεργασία του Ευάγγελου Ρήγα με το πλέον εκδοτικό του σπίτι τα 24 γράμματα  και τον Γιώργο Δαμιανό, για να κρατάμε σήμερα τον κωπηλάτη του καιρού.

Κωπηλάτης του καιρού λοιπόν για να έρθω και στα του βιβλίου....

Ρυάκια οι σκεψεις που γίνονται λέξεις.. Κι ύστερα σαν χείμαρρος ενώνονται μέσα σ' ένα ποτάμι... Μετουσιώνονται σε λόγο ποιητικό.

Κι έπειτα εκείνο το ποτάμι της ποίησης εκβάλλει σε μια θάλασσα αλήθειας, έρωτα, ρομαντισμού, ελευθερίας...

Κι ο Ρήγας κωπηλάτης του καιρού μ' εκείνο τον ποιητικό του λόγο που ρέει αστείρευτος, δυνατός, σαν μια λάβα φωτιάς  άλλες φορές δαμάζει, άλλες πάλι παλεύει, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα.

Ένας ποιητικός λόγος υπέροχα και ίσως φορές φορές παλιομοδίτικα ρομαντικός, μα πιο πολύ καθάριος και κρυστάλλινος ή κι άλλες φορές αιχμηρός και δυνατός κι άλλες ακόμα φορές λόγος  ευθύς, τραχύς μα και ειλικρινής που βγαίνει ατόφιος από τα άδυτα της ψυχής γι’ αυτό και απόλυτα στοχεύει στα μονοπάτια του  μυαλού και της καρδιάς.

Ένα βιβλίο που ακινητεί ως ευλογών άγγελος  κάπου μεταξύ ψυχής και σώματος, ουρανού και γης, ονείρου και πραγματικότητας.

Τα ποιήματά του μιλούν για τον πόνο, την αδικία, την ανισότητα, τη βίαιη φυγή από τις πατρίδες, τους ανερμάτιστους δρόμους, μα και τη δύναμη, το πάθος, το χαμόγελο, τον έρωτα, την αγάπη, τη λύτρωση, την αλητεία του μυαλού για τ' όνειρο...

Ο Ρήγας ένας κωπηλάτης του καιρού που με την ποίησή του αναζητά τον ίδιο τον άνθρωπο.

Ένας ποιητής των δρόμων, που παρατηρεί κι ακούει τους ανθρώπους, ακουμπά τις σκέψεις τους και τελικά τις κάνει ποίηση.

Πάντα ονειροπόλος, ταξιδευτής, αγωνιστής και μαχητής της ζωής, του έρωτα, του ονείρου, της ελευθερίας, του άπιαστου, που με τα ποιήματά του, νοιώθεις να σε παίρνει από το χέρι για να κάνεις μαζί του ένα ταξίδι κόντρα στον καιρό κόντρα στο ρεύμα!

Ένας ποιητής, που  μοιάζει να είναι απόλυτος μέσα στη μη απόλυτότητά του, που αγαπά τη μοναχικότητα όχι όμως και τη μοναξιά.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τον Γιώργο Δαμιανό των εκδόσεων 24 γράμματα που μέσα σε τόσο δύσκολους καιρούς  τολμά και εκείνος σαν άλλος κωπηλάτης του καιρού, ενάς πραγματικός εκδότης όπως είναι οι εκδότες της παλιάς φρουράς, καθώς συνηθίζουμε να λέμε μεταξύ μας, όπως άλλωστε λειτουργούμε κι εμείς στον ΠΑΠΥΡΟ.

Και μην αναρωτιέστε γιατί ο Ρήγας δεν βρίσκεται στις εκδοτικές τάξεις του Παπύρου. Είναι γιατί εμείς δεν εκδίδουμε ποίηση. Όχι ακόμα τουλάχιστον.

Σήμερα θα ήταν μαζί μας η στιχουργός και ποιήτρια Λίνα Νικολακοπούλου. Ο λόγος της απουσίας της σοβαρός μιας και ξεκινά σήμερα το βράδυ τα συναυλιακά της από την πόλη της Καβάλας.

Την ίδια μέρα όμως που ο Γιώργος ο Δαμιανός μου έστειλε τον  κωπηλάτη στο γραφείο ήρθε η Λίνα. Της το έδωσα. Κάθησε και το διάβασε. Μου είπε: Να πεις στον Ρήγα: Η Λίνα πρόλαβε και διάβασε ένα μεγάλο μέρος από το βιβλίο. Ο Ρήγας  έχει ωραίο λόγο, καθάριο και στοιβαρό. Έχει πολλές προοπτικές να φύγει πέρα, να ξεφύγει μακρυά...!

Να έχει καιρό

Να ταξιδεύω θέλω μ' όλες τις θάλασσες

Αγκαλιά με την ορφάνια των ματιών σου

να διασχίζω τις γραμμές του θριάμβου

Κλείνοντας νοιώθω την ανάγκη να απευθυνθώ στον ίδιο τον Ρήγα.  Ένα μεγάλο Ευχαριστώ που μ’ εμπιστεύθηκες σε τούτη τη συνοδοιπορία, σ’ ένα

ταξίδι που εύχομαι ολόψυχα να είναι μονάχα μαγικό για σένα!!!

Αγγελική Τσάκωνα, Εκδοτικός Οργανισμός ΠΑΠΥΡΟΣ