Να ξεναγείς το μυαλό σου σε μέρη που
δεν μπορείς να βαδίσεις
σε μέρη που δεν μπορείς να αγγίξεις
σε μέρη που οι φωνές των ανθρώπων
σκεπάζονται απ´ τις φωνές των πουλιών
και των ανέμων
το θρόισμα των φύλλων, της θάλασσας το
πρόσωπο
γαληνεμένο, ρυτιδιασμένο, σκοτεινό,
ανταριασμένο
το δικό σου το πρόσωπο
Στο τέλος όταν η σκέψη γνωρίσει τον
κόσμο σου
μπορεί να κατέβει στα χείλη
να γίνει άποψη
Να πεις, να μιλήσεις, να κρίνεις
Ως τότε να μη μιλάς, απλά να κοιτάς
Το βιωμένο κακό, τα άκριτα λόγια
από μια σκέψη που δεν περπάτησε πρώτα
εντός σου...
ανάγερτος